Our own kingdom with batman

Hallo allemaal,

Vandaag even een dagje zonder reizen. Niet in de auto of het vliegtuig maar met de benenwagen dit keer. Na een ontbijtje met Thom Brown waren weer klaar voor de dag ;). Thom Brown is een Ghanese specialiteit, een soort bruine pasta van pindapoeder met suiker.

Omdat Father voor ons niks op de planning had staan, besloten we zelf maar eens downtown te gaan om Tuna te verkennen. Het blijft ongemakkelijk hoe we aangestaard worden door alle mensen. Zelf stonden we echter ook even met onze ogen te knipperen toen we een Ghanese albino vrouw tegen het lijf liepen (dit kan dus al van de bucketlist hé Anke;).

Het maken van foto’s van mensen in het dorp wordt hier niet door iedereen zo gewaardeerd. Onderweg kwamen we een groep kinderen tegen die gelukkig wel erg enthousiast werden bij het zien van de camera. Ze wilden maar wat graag met ons op de foto en natuurlijk voetballen! Geweldig om te zien hoe zelfs de kleinsten op blote voeten tussen de stenen rennen om de bal te krijgen en ze zijn snel. Daar konden onze Nederlandse voetbalskills niet tegenop. Helaas zijn niet alle Tonijnen/Tunezen van goede wil; er waren al een paar jongens “who would like our company”..

Op de terugweg nog even een blik geworpen op ons toekomstige huisje. We waren erg benieuwd want Father Clement vertelde ons vandaag: “everything will be ready for your own kingdom”. We waren gelukkig net op tijd terug voor een heeevige regenbui! Het regende en onweerde echt hard! Zo hard dat de stroom af en toe uitviel en daardoor de lichten flikkerden.
Toen de lucht was opgeklaard hebben we in de middag alle spullen gepakt en met behulp van het halve dorp ons paleisje ingericht. Meisjes uit het dorp hielpen met het verhuizen en schoonmaken. Een timmerman die op het laatste moment nog snel plinten kwam timmeren voor de deuren en waarmee ik een ritje op zijn motor naar het dorp maakte om beddengoed in te slaan. En niet te vergeten de elektricien die een tikje vreemd was. Maar ondanks dat wel erg fijn dat hij nog net voor de avond met behulp van een zaklamp op tafels en stoelen klom om de lichten te repareren.

Voordat we ons definitief gingen settelen wilden we toch nog even weten wat we moesten doen als we een slang tegen zouden komen. “No worries” zei Father “just take a stick and hit him hard or throw a rock like this” en hij gooide een steen om het te laten zien. Vol verbazing keken we hem aan en Imke antwoorde met een slimme opmerking “ umm I guess it’s not smart to just run away?..”
Maar goed na deze geruststelling konden we dan toch echt ons eerste Ghanees vriendelijke en zelfgemaakte maaltje koken. Het is wel even wennen hoor. Geen douche meer maar een ton water, een kuil als wc in een huisje verderop en VLEERMUIZEN. Tja daar hadden we even niet op gerekend, ondanks dat Clement ons very inventive girls noemde vanwege de creatieve inrichting.
Het was wel lachen omdat we er een heeel klein beetje bang voor waren.. We durfden Clement in eerste instantie niet te bellen maar we dachten dat hij misschien tips had. Ik zei tegen Imke: wat moeten we dan zeggen: “Hey batman?! Maar wat is vleermuis ook alweer in het Engels?” Dus Imke: “Ehm BATman!” en ik “ja maar wat is het nu, serieus?” haha. Maar toen we hem belden met het verhaal van de flying bats en hij met zijn busje kwam aangesneld waren ze al bijna allemaal verdwenen. Komisch was dat Clement niet precies begreep waar we het over hadden, toen we vertelde over de bats. Evenals the flikkering lights;)die de elektricien zojuist had gerepareerd.

Wordt vervolgd!

Groetjes Merle en Imke